Τραγούδια

Τικ Ακταγ Ματεν

Τικ (Αργόν)             

Είναι μια μορφή Τικ’ της περιοχής του Μεταλλείου Άσπρου Βουνού (Ακ Νταγ Ματέν) που ξεκινάει σε πολύ αργό ρυθμό σηκώνοντας εναλλάξ τα πόδια ψηλά με κυκλική κίνηση (λιγότερο οι γυναίκες) και καταλήγει σιγά σιγά στον κανονικό ρυθμό του Τικ’ διπλόν.
 

Σιτ’ στέκω κάπως γίνουμαι, σιτ’ στέκω κάτ’ παθάνω,
γίνουμαι κάστρα να πατώ, χωρία να χαλάνω.
Εσύ εμέναν έλε’ες, καν’νάν ’κι καλατσεύω,
με τ’ ομματόπα μ’ είδα σε, τον Θεό σ’ ’κ’ ινιανεύω.

Nε μαξιλάρι μ’ άκλερον, γεργάνια μ’ απαρδάλια,
πού έν’ εκείν’ ή έμορφος, π’ εκείτον ’ς σην εγκάλια μ’.
 
Τo τραγούδι στη γρήγορη μορφή του:
Σα ποτάμια ήλος παίρ', σα ραχόπα εχόντζεν,
oσήμερον 'κ είδα 'σεν, εθάρρεσα εχρόντζεν.

Τα ποτάμια κλώσκουνταν, ση χαμαιλέτας τα νερά,
εγώ τήναν αγαπώ, αγαπώ ατεν κρυφά.

Ουρανόν ελίβωσεν, ο φέγγον επιάστεν,
εγώ τήναν αγαπώ και-ν επαραβράδιαστεν.

Τα τσορτάνια σ' τσορτάνια, η μαντζίρα σ' μαντζίρα
εγώ π' εφίλεσα σε, ατό εν' και ντ' επήρα

Από τον τύπο

Feed not found

Αναζητηση