Τραγούδια

Ανεφορτίτ'σσα

ΑΝΕΦΟΡΙΤ'ΣΣΑ - ΚΙΖΕΛΑ - ΚΑΛΟΝ ΚΟΡΙΤΣ

Εγώ είμαι ασ’ ση Γαλίαναν, ασ’ έναν καλόν χωρίον,
έπαρ’ με ’ς σ’ εγκαλιόπο σου, επέθανα άσ’ σον κρύον.
Τ’ αρνόπο μ’ ασ’ σα Πλάτανα, κ’ εγώ ασ’ σην Τραπεζούνταν,
τ’ εμά τ’ ομμάτια όντας τερούν, τ’ εσά δάκρυα γομούνταν.             
 
Και -ν έικιτί Γαλίανα, π’ είχεν νερόπα κρύα
εκεί πολλά παντέμορφα κορτσόπα μερακλία.
 
Εγώ είμαι ασ’ ση Γαλίαναν, χωρίον Λιβαδέτ’κον,  
πρώτα έμ’νε καλόν παιδίν, ατώρα είμαι-ν αλλέτ’κον.          
 
Νεοελληνική απόδοση:
Εγώ είμαι απ’ τη Γαλίανα, από ένα καλό χωριό
πάρε με στην αγκαλιά σου, πέθανα από το κρύο.
 
Το αρνάκι – η αγάπη μου από τα Πλάτανα, κ’ εγώ από την Τραπεζούντα,
τα δικά μου τα μάτια όταν κοιτούν, τα δικά σου δάκρυα γεμίζουν.
 
Τι κρίμα, Γαλίανα, που είχε κρύα νεράκια
εκεί πολλά πεντάμορφα κορίτσια με μεράκι.
 
Εγώ είμαι απ’ τη Γαλίανα, χωριό απ’ τα Λιβάδια,
πρώτα ήμουν καλό παιδί, τώρα είμαι αλλιώτικος.
 
 
13.Κιζέλα

 

Κόρη κατήβα ’ς σο μαντρίν, ελύεν η Κιζέλα,                   
το πρόσωπο σ’ εφώταξεν άμον ντο παίρ’ ημέρα.        
 
Κόρη κατήβα ’ς σο μαντρίν και ντωσ’ κά’ τα πασσάλια,   
ο άντρας –ι-σ’ μικρίκος έν’, κρούγ’ν ατον τα μουσκάρια.
 
Κόρη τα ζα ντ’ ερίαζες, τ’ έναν ακούει Στεφάνα, 
μίαν κι άλλο ας εφίλ’να σε κι ύστερα ας επεθάν’να. 
 
Νεοελληνική απόδοση:
Κόρη κατέβα στο στάβλο, λύθηκε η Κιζέλα (αγελάδα)
το πρόσωπό σου έλαμψε όπως όταν φέγγει η ημέρα.
 
Κόρη κατέβα στο στάβλο και χτύπα τους πασσάλους,
ο άντρας σου μικρός είναι, τον χτυπούν τα μοσχάρια. 
 
Κόρη τις αγελάδες που φύλαγες τη μία τη λένε Στεφάνα,
ακόμα μία φορά ας σε φιλούσα κι ύστερα ας πέθαινα.
 
14.Καλόν Κορίτσ’.

 

Kαλόν κορίτσ’, καλόν κορίτσ’, καλόν κι ευλογημένον,
’ς σην χώραν φαίνεται άσκεμον ’ς εμέν εν’ φωταγμένον.      
 
Καλόν κορίτσ’ εχόρευαν τ’ έμορφα τα κορτσόπα,
τα κάλλια ’τουν εσείουσαν άμον μανουσακόπα.        
 
Καλόν κορίτσ’ για χόρεψον εσύ τ’ εμόν φραντάλα,     
τ’ αμάραντα μαραίν’, πουλί μ’, και τ’ εσόν η εγκάλια.                   
 
Καλόν κορίτσ’ για χόρεψον, εσύ τ’ εμόν αρνόπον,
ατού ’ς σ’ άσπρα τα κόλφια σου θα φτάγω τσαλιμόπον.                             
 
Νεοελληνική απόδοση:
Καλό κορίτσι, καλό κορίτσι, καλό κ’ ευλογημένο,
στους ξένους φαίνεται άσχημο, για μένα είναι λαμπερό.
 
Το χορό Καλό κορίτσι χόρευαν τα όμορφα τα κοριτσάκια,
τα κάλη τους κουνιότανε όπως οι μενεξέδες.
 
Καλόν κορίτσ’ για χόρεψε, εσύ δική μου πρόσχαρη,
τ’ αμάραντα μαραίνει, πουλί μου, η δική σου αγκαλιά.
 
Καλόν κορίτς’ για χόρεψε, εσύ το δικό μου τ’ αρνάκι,
αυτού στ’ άσπρα τα στήθια σου επίδειξη θα κάνω.

Από τον τύπο

Feed not found

Αναζητηση